Gaman að þessu

Fundurinn um bókina mína núna í hádeginu gekk bara býsna vel.Það var ágætlega mætt og þau Helgi, Birgir og Lilja lögðu öll fram áhugverða hluti til að hugsa um.

Það sem hefur komið mér mest á óvart í tenglsum við útgáfu þessarar bókar er að erlendir fjölmaðlar eru farnir að sýna henni áhuga. Samt er hún bara til á íslensku. Blaðamaður Aftenposten í Noregi, sem var hér á ferð í vikunni, tók við mig viðtal um bókina og í dag var tekið upp heillangt viðtal við amerísku útvarpsstöðina The World, sem er ameríska útgáfan af BBC World Service. Veit þó ekki  hvænær eða hvernig þetta verður birt.

Á morgun fer ég til Parísar og ætla meðal annars að fylgjast með viðureign Sego og Sarko. Veit ekki hvað verður mikið hægt að blogga næstu daga. Sjáum til.

Aldursfordómar

Nú á tímum pólitísks rétttrúnaðar var það vissulega ekki heppilegt orðaval hjá Jóni Baldvin að kalla Þorgerði Katrínu "ljóskuna í Menntamálaráðuneytinu." Mér svelgdist meira að segja á kaffinu þegar ég heyrði krataleiðtogann aldna taka svona til orða í Silfri Egils um daginn. (Má maður annars ekki segja aldna?) Ég veit þó vel að orðalagið notar Jón ekki til að niðurlægja Þorgerði Katrínu. Þvert á móti held ég raunar. Hann bara talar svona. Margir karlar á hans aldri tala svona. Þeir meina ekkert niðrandi með því. Það var nú ekki eins og hann hefði sagst ætla að hafa hana með sér heim af ballinu.

Ég vissi hins vegar líka að nú myndi hneyklisaldan rísa í þjóðfélaginu. Sem hún gerði. Heilagt fólk náði ekki upp í nef sér af hneykslan yfir þeirri ósvinnu gamla mannsins að uppnefna menntamálaráðherrann svona. Jafnvel ágætustu stjórnmálamenn eins og Svandís Svavarsdóttir og Sigurður Kári stukku upp á nef sér, náðu varla andanum.

Ég held að það sé rétt sem Bryndís Schram, kona Jóns, segir í Blaðinu í dag. Hér eru á ferðinni bullandi aldursfordómar. Í fyrsta lagi er býsnast yfir því að Jón sem eldri borgari sé enn að skipta sér af þjóðmálum. Í öðru lagi er býsnast yfir þvi að hann noti orðfæri sem hans kynslóð er tamt að nota. Er virkilega ætlast til þess að eldri borgarar haldi sig til hlés í þjóðfélaginu? Má það ekki vera með? Á sínum eigin forsendum? Fólkið sem nú ásakar Jón Baldvin um fordóma ætti að líta sér nær.

Hádegisfyrirlestur á morgun

Eins og ég nefndi á þessum vettvangi um daginn þá stendur Félag stjórnmálafræðinga fyrir opnum umræðufundi á morgun um nýju bókina mína Opið land - staða Íslands í samfélagi þjóðanna. Í erindi mínu ætla ég að fjalla um afstöðu Íslendinga til fjölþjóðlegs samstarfs og velta fyrir mér áhrifum þess á fullveldið og lýðræðisþróun á Íslandi.  Meginspurningin er þessi: Hvers vegna erum við treg í taumi í alþjóðlegri samvinnu? Að erindinu loknu fara fram umræður.

Í pallborði munu sitja, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, MA í hugmyndasögu og heimspeki, og alþingismennirnir Helgi Hjörvar og Birgir Ármannsson.

Fundurinn verður í þjóðminjasafninu og hefst kl. 12.15.

Sagan öll

Í búðinni um daginn kippti ég af rælni með mér tímartinu Sagan öll sem Illugi Jökulsson ritstýrir. Þetta er bara ári skemmtilegt blað. Ég hafði sérstaklega gaman af því að lesa um Súffragetturnar svokölluðu. Einar sonur minn (7 ára) hafði hins vegar mest gaman af því að lesa um skipsflök á sjávarbotni. Hann er mikill áhugamaður um Títanik. Svo var auðvitað gaman að rifja upp sögu Che Guevara sem er forsíðuefni blaðsins. Ég hafði áður lesið heilmikið um Che, til að mynda bréfasafn hans sem kom út í bókinni Frásagnir úr byltingunni í þýðingu Úlfs Hjörvars. (Vona að ég fari rétt með.) Þá bók las ég í Havana fyrir nokkrum árum, enda enginn staður betri til þess verks. En hvað um það, ég er ekki fjarri því að gerast áskrifandi að þessu ágæta tímariti.

The vodka effect

Blessuð sé minning hans. Boris Jeltsin var um margt óvenjulegur leiðtogi. Alþýðlegri en flestir aðrir leiðtogar á þessum slóðum. Ferðaðist til að mynda með almenningsstrætó þegar hann var borgarstjóri í Moskvu. Örlagadagur Jeltsin varð þegar harðlínumenn reyndu að ná völdum í Rússlandi á ný árið 1991 og sendu skriðdrekana inn í Moskvu. Jeltsin var vakinn eldsnemma um morguninn, þaut út á torgið og stökk umsvifalaust upp á einn skriðdrekann og hvatti sína menn til að berjast gegn harðlínumönnum. Það dugði og skriðdrekarnir snéru við. Sagan segir að Jeltsin hafi verið dauðadrukkinn þegar þetta var, að hann hafi aðeins verið búinn að sofa í klukkustund eftir langa drykkjunótt. Vodkaþátturinn hefur alltaf verið mikilvæg skýringabreyta í rússneskum stjórnmálum.

Sarkozy Vs. Royal

Ég verð á ferð með kollegum mínum við Háskólann á Bifröst í París um næstu helgi. Það verður spennandi að fylgjast með viðureign þeirra Nicolas Sarkozy og Segolene Royal í baráttunni um forsetaembættið. Sarkozy er talin hafa mun vænlegri stöðu en ég spái því að eftir sem nær dregur úrslitum 6. maí muni Royal draga á hann.

Byssur drepa, líka í Bandaríkjunum

Er að horfa á umræðuþáttinn Meet the press á CNBC fréttastöðinni. Fyrirmenni í Bandaríkjunum eru að ræða hörmungarnar í Tækniháskólanum í Virginíu, þegar örvinglaður námsmaður skaut þrjátíu samnemendur sína til bana. Þáttastjórnandinn spyr viðmælendur sína hvað sé til ráða til að koma í veg fyrir að svona voðaverk endurtaki sig. Enginn viðmælenda nefnir þann möguleika að takmarka aðgengi fólks að skotvopnum. Merkilegt.

Hvers vegna eru Íslendingar tregir í taumi í alþjóðlegri samvinnu?

Næstkomandi fimmtudag, 26 apríl, mun ég halda opinn fyrirlestur á vegum Félags stjórnmálafræðinga. Í erindinu, sem byggt er á nýútkominni bók minni, Opið land - staða Íslands í samfélagi þjóðanna, ætla ég að fjalla um afstöðu Íslendinga til fjölþjóðlegs samstarfs og velta fyrir mér áhrifum þess á fullveldið og lýðræðisþróun á Íslandi.  Að erindinu loknu fara fram umræður. Í pallborði munu sitja, Guðfríður Lilja Grétarsdóttir, MA í hugmyndasögu og heimspeki, og alþingismennirnir Helgi Hjörvar og Birgir Ármannsson. Fundurinn verður í þjóðminjasafninu og hefst kl. 12.15.

Sólrún fór í víking

 

Þessi misserin er mikið talað um velgengni íslendinga í útlöndum. Allir eru í útrás. Dóttir mín, hún Sólrún Rós, sem er tólf ára, fór ásamt félögum sínum í KR í víking til Svíaríkis um páskana og atti kappi við skandínavískar stúlkur á norrænu móti í körfubolta. KR-stúlkurnar gáfu ekkert eftir. Hér er að ofan eru myndir af Sólrúnu í baráttunni.

Stjórnmálafræðingar og stjórnmálamenn

Stundum vilja stjórnmálamenn að aðrir en þeir séu ekki að skipta sér af stjórnmálum. Minn ágæti kunningi Ögmundur Jónason, sem alla jafna er fyrirmyndar stjórnmálamaður, sendir okkur stjórnmálafræðingum tóninn í grein í DV í gær. Hann vill hafa verkaskitpinguna þannig að stjórnmálafræðingar skilgreini störf stjórnmálamanna en skipti sér ekki með öðrum hætti af stjórnmálunum. Svo skammar hann kollega mína, þá Baldur Þórhallsson og Grétar Þór Eyþórsson, fyrir að fara yfir línuna. Í lok greinar sinnar segir Ögmundur.

"Það væri framför ef stjórnmálafræðingar tækju þá ákvörðun að vera stjórnmálafræðingar en létu okkur stjórnmálamönnunum það eftir að vera stjórnmálamenn."

Það getur svo sem vel verið að hægt sé að taka undir þessa kröfu Ögmundar. En til að gæta jafnræðis ætti auðvitað um leið að setja fram þá ósk að stjórnmálamenn hætti að reyna að vera stjórnmálafræðingar. Ætli þeir séu til í það?