Dönsk Charlotte verður norsk Tove

Undanfarin sex sunnudagskvöld hef ég fylgst með örlögum Tove Steen í norska stjórnmáladramanu Við kóngsins borð sem Ríkissjónvarpið hefur sýnt. Lokaþátturinn var í kvöld. Norsku þættirnir eru í raun lítið sminkuð eftirlíking af Krónprinsessunni eftir hina dönsku Hanne Vibeke Holst. Þrátt fyrir að ýmsu sé breytt þá er þetta efnislega nákvæmlega sama sagan. Samt hef ég ekki orðið var við neina beina tilvitnun í Krónprinsessuna. Sem mér finnst dálítið skrítið. En hvað um það. Að mínu vitu er hin danska Charlotte mun áhugaverðari karakter heldur en norska eftirlíkingin. Sænska sjónvarpið hefur líka gert þætti upp úr Krónprinsessunni og breytti ekki öðru heldur en að færa sögusviðið frá Kaupmannahöfn yfir til Stokkhólms. Ég leyfi mér að skora á Ríkissjónvarpið að sýna sænsku þættina næst.

Klámið á Hótel Sögu

Hótel Saga hefur meinað framleiðendum klámefnis að gista hjá sér. Samt hefur komið fram að Hótel Saga selur gestum sínum klám. Því er ekki ólíklegt að Hótel Saga dreifi klámefni frá einhverjum þeirra aðila sem ætluðu að gista á hótelinu, en máttu ekki.

Semsé: Forsvarsmenn Hótel Sögu telja í lagi að selja klám og dreifa klámi en þeir telja ekki í lagi að hýsa framleiðendur þess efnis sem þeir sjálfir sýna og græða á. 

Þetta er svona.

Á náttborðinu: Undantekningin

Nokkrir danskir höfundar eru í uppáhaldi hjá mér. Til að mynda Peter Hoeg og Hanne Vibeke Holst. Nú er ég hins vegar kominn nokkuð áleiðis inn í bók Christian Jungersen, Undantekningin. Í sögu sinni vefar Christian saman skelfingu þjóðamorða og skelfingu samskiptaörðuleika á vinnustað. Bókin fer vel af stað, meira síðar.

Blaðið, Fréttablaðið, Moggi, Viðskiptablaðið, DV og Krónikan

Áður en ég fór í fæðingarorlof hlakkaði ég til að hafa betri tíma til að lesa blöðin. Í morgnun las ég Blaðið með morgunmatnum og kláraði svo Fréttablaðið á meðan Hrafnhildur litla lék sér við köttinn Aþenu á stofugólfinu. Nú er hún sofnuð, komin í miðmorgunlúrinn sinn, og ég er langt kominn með Moggann hér í sófanum. Þetta er dágóður skammtur. Samt er ég aðeins hálfnaður. Eftir hádegi þarf ég svo, (þar að segja ef Hrafnhildur og kötturinn leyfa), að klóra mig í gegnum Viðskiptablaðíð, Krónikuna og nýja DV sem kemur í fyrsta sinn út í dag. Allt í einu er þetta eiginlega hætt að vera tilhlökkunarefni. Mér líður nefnilega eins og ég sé kominn í fulla vinnu við blaðalestur.

Þetta er svona.

Saga Kára Tulinius

Bendi á einkar fróðlega grein eftir Kára Tulinius í Morgnunblaðinu í dag. Vegna þess að Kári og bandarísk kona hans voru ekki orðin 24 ára gömul þá fékk kona hans ekki dvalarleyfi á Íslandi. Ungu hjónin urðu því að flytja til Bandaríkjanna þar sem þau búa nú, í Providence á Rhode Island. Það var hins vegar auðsótt mál fyrir Kára að fá dvalarleyfi í Bandaríkjunum, enda giftur bandarískri konu.

Kári endar grein sína svona:

"Ég vona að þessi saga svari spurningunni um á hverjum ströng innflytjendalöggjöf bitnar. Það eru íslenskir ríkisborgarar. Síðan er annað mál hverjir græða".

Þetta er svona.

Sexið selur

Meira um kynlífsfréttir fjölmiðlanna. Í fréttum Stöðvar 2 í gærkvöldi var sagt frá samdrætti erlends leikara og íslenskrar leikkonu. Haft var eftir gesti á einhverjum bar að vel hefði farið á með leikurunum tveimur og þau hefðu líklega ekki bara ætlað að fá sér frískt loft þegar þau gengu saman út í nóttina. Hvað þessi samdráttur kom mér sem almennum fréttaneytanda við er mér enn hulin ráðgáta. Næsta frétt var svo um klámrástefnuna endalausu og þar á eftir var sagt frá ágreiningi um hve mörg börn hafi komið undir í Byrginu. Ætli séu ekki fleiri en ég sem spyrji hvort það sé virkilega ekkert annað í fréttum?

Þetta er svona.

Klámfengin umræða um klámráðstefnu

Fjölmiðlar sleppa fáum tækifærum til að fjalla um þessa alræmdu klámráðstefnu. Birta gjarnan myndir af klámfólkinu léttklæddu með fréttum sínum, líkast til eru myndirnar fengnar af einhverri klámsíðunni. Stundum jaðrar við að sjálfur fréttaflutningurinn sé klámfenginn.

Í umræðunni um þessa ráðstefnu þarf að gera greinarmun á tvennu, sem því miður hefur skort á að sé gert.

1. Það er auðvitað í góðu lagi að mótmæla klámi og láta þá klámhunda sem hingað koma vita að fólk telji iðju þeirra ósæmilega. Það er sjálfsagður réttur hvers manns að mótmæla.

2. Það er hins vegar ekki hægt að banna fólki að koma til landsins ef það hefur ekkert brotið af sér hér á landi. Klámframleiðsla er víða lögleg, en bönnuð á Íslandi. Fyrr en þetta fólk brýtur íslensk lög hér á landi geta yfirvöld ekkert gert til að banna fundi fólksins hér á landi.

ES: Einhverjir hafa spurt sem svo: hvað myndum við gera ef eiturlyfjasalar eða vopnasalar myndu boða ráðstefnu hér á landi. Svarið við þeirri spurningu er það sama og á við um klámráðstefnuna. Væru slíkir menn ekki eftirlýstir í ríkjum sem við eigum í lögreglusamstarfi við þá væri ekki heldur hægt að banna fund eiturlyfjasala eða vopnasala nema þeir yrðu uppvísir af því að stunda eiturlyfasölu eða vopnasölu hér á landi.

Smá mont

Ég má til með að nota þennan vettvang til að monta mig smá.

Í Svíþjóð er um þessar mundir að koma út bók (sjá kápu til hægri) sem ég rita kafla í. Það er Háskólinn í Lundi sem gefur út.

Í kaflanum skrifa ég um stöðu Íslands í Evrópusamvinnunni. Niðurstaða kaflans er að í gegnum EES-samninginn og Schengen er Ísland nú þegar komið á kaf í Evrópusamrunann.

Kaflinn nefnist Deep inside the European project. Bókin heitir Negotiating Europe, Foundations, Dynamics, Challanges. Ritstjórar eru Anamaria Dutceac Segesten og Andreas Önnerfors, fræðimenn við Evrópufræðasetur Háskólans í Lundi.

Hér má lesa kaflann á vef Bifrastar:
http://www.bifrost.is/kennarar/2006/default.asp?sid_id=30217&tId=1

Vel valið

Dómnefnd blaðamannaverðlaunanna hefur tekist vel upp í ár. Ég er sérstaklega ánægður með valið því Davíð Logi og Auðunn Arnórsson eru líklega þeir tveir blaðamenn á Íslandi sem ég les mest.

Davíð Logi fær tvær viðurkenningar fyrir umfjöllun um Guantanamo

Fæðingarorlof

Ísland er að mörgu leyti fyrirmyndar þjóðfélag. Nú er ég kominn í fæðingarorlof og ríkið borgar mér fyrir að vera heima hjá krökkunum mínum. Sem er öldungis frábært. Breskur vinur minn verður að láta sér duga að dreyma um viðlíka lúxus.

Mér er sagt að eftirfarandi setning hafi hrokkið upp úr ónefndum þingmanni þegar fæðingarolofslögin voru til umræðu á Alþingi:

"Hugsa sér; þeir vilja hafa fullfríska karlmenn á hápunkti starfsorku sinnar hangandi heima yfir börnum."

Því miður rataði þessi setning ekki í þingbækur því þingmaðurinn mun hafa tautað þetta ofan í brjóstið á sér í sæti sínu í þingsal.

Þetta er svona.