Rokkað í Vittula

Undanfarna viku hef ég skemmt mér konunglega við lestur bókarinnar Rokkað í Vittula eftir finnsk/sænska höfundinn Mikael Niemi. Ég hafði þá ánægju að hitta höfundinn í Kaupmannahöfn í haust og þótti hann svo rífandi skemmtilegur að ég ákvað að verða mér úti um þessa rómuðu bók. Sagan er að einhverju leyti sjálfsæfisöguleg, segir frá uppvexti höfundar í smábænum Pajaa í norður Svíþjóð, rétt við landamæri Finnlands. Raunar er þetta á finnsku menningarsvæði, ekki sænsku, með tilheyrandi vodkadrykkju og sánaböðum. Í bókinni má finna hreint magnaðar lýsingar af uppvexti drengja á þessum norðurlsóðum, langt úr alfaraleið heimsmenningarinnar. Í bókinn má meðal annars finna lýsingar á fjöldamorði á rottum, svaðilegum loftbyssubardögum, óborganlegri drykkjukeppni, brúðkaupi dauðans og fleiri álíka uppákomum. Í sumu minnir bókin mig á uppvöxt drengja í Breiðholti á áttunda áratugnum. Þetta er greinlega ekki svo ólíkt. Bókin vakti gríðarmikla athygli þegar hún kom út, séstaklega á Norðurlöndum, en því miður fór útgáfa hennar ekki hátt hér á landi. Hún er þó til í látlausri kilju í afbragðsgóðri þýðingu Páls Valssonar.