Á náttborðinu

Bunkinn á náttborðinu hefur vaxið óhóflega. Ég kom heim í gær eftir mánaðardvöl í Kaupmannahöfn með sautján bækur í bakpokanum, allar útgefnar af stjórnmálafræðideild Kaupmannahafnarháskóla. Mér leist nú ekki betur á staflann í morgun en svo að ég lét það verða mitt fyrsta verk að skreppa niður í Eymundson og ná mér í þrjár nýjar íslenskar skáldsögur, Rimla hugans eftir Einar Má, Bernharð Núll eftir Bjarna Bjarnason og Konung Norðursins eftir Val Gunnarsson. Skreið svo aftur upp í rúm með Bernharð Núll og hef skemmt mér konunglega við lesturinn. Það er alltaf sérstök stemmning í textum Bjarna.

Síðastliðnar vikur hef ég vinnunnar vegna kafað á bólakaf í tvö lykilrit sem greina íslenskt þjóðerni, annars vegar Íslenska þjóðríkið eftir Guðmund Hálfdanarson og hins vegar doktorsritgerð Birgis Hermannssonar, Understanding nationalism. Til að halda geðheilsunni hélt ég mér á floti með aðstoð tveggja norræna krimma á milli þess sem ég sökti mér ofan í rannsóknir Guðmundar og Birgis. Las Tíma nornarinnar eftir Árna Þórarinsson og Ísprinsessuna eftir Camillu Lackerg jöfnum höndum. Báðar eru fínar fyrir sinn hatt en ég gat ekki varist þeirri hugsun hvað söguhetjur í krimmum falla í ólík mót hvað kynhlutverk varðar. Iðulega eru karlkyns aðalsöguhetjur hinir verstu gallagripir en þessu er öfugt farið með konurnar, í krimmum þar sem söguhetjan er kvenkyns er hún gjarnan hrein fyrirmyndarmanneskja með sitt á hreinu. Skrítið!.

Svo langar mig einnig að nefna hér bók Daviðs Loga Sigurðssonar, Velkomin til Bagdat, sem ég las einnig um daginn. Mæli með henni við alla sem hafa áhuga á stjórnmálum í víðara samhengi en aðeins því sem snýr að okkur hér innanlands.

ES: Ég er hættur að gefa einstaka bókum stjörnur í bókaumfjöllun hér á síðunni, finnst það hreinlega ekki viðeigandi. Er því líka búinn taka út listann sem hér hefur verið að finna með stjörnugjöf yfir nýlesnar bækur.