Glapræði

Fór á bókamarkaðinn í Perlunni í gær og keypti sex bækur. Sá þar líka bókina mína, Glapræði, sem kom út fyrir jólin 2005, á spottprís. Þetta er stutt skemmtisaga um ráðviltan embættismann í Reykjavík sem söðlar um í lífi sínu. 

Það var annars merkileg reynsla að gefa út skáldsögu, en ég er vanari að fást við fræðiskrif. Umstangið í kringum fræðibækur er allt öðru vísi og lágstemmdara en í skáldskapnum. Það birtust, eftir því sem ég best veit, fjórar umsagnir um Glapræði á sínum tíma í helstu prentmiðlum. Fyrsti dómurinn var mjög loflegur og bókin sögð bráðskemmtileg. Næstu tveir ritdæmendur voru hins vegar gjörsamlega ósammála þeim fyrsta og tættu bókina í sig, sögðu hana alvonda, eða svo gott sem. Vikuna eftir varð ég að ganga um bæinn með hauspoka á höfðinu. Vondu dómarnir höfðu einnig sýnileg áhrif á söluna. Síðasta umsögnin birtist ekki fyrr en eftir jól og var mjög lofsamleg, bókin var sögð virkilega skemmtilegt. Og viti menn, ekki svo löngu eftir áramótin var bókin komin í sjötta sæti á metsölulista Pennans-Eymundson. Sjálfur hef ég ekki hugmynd um hvort góðu dómarnir eða þeir vondu sé réttari lýsing.

En semsé, þeir sem hafa áhuga á að meta það sjálfir geta nú fengið bókina á spottprís á bókamarkaðinum í Perlunni.