Herðubreið

Í gær kom út fyrsta tölublað að nýju ársfjórðungsriti um samfélagsmálefni, Herðubreið. Þar sem ég er ekki alveg laus við sjálfhverfni fletti ég fyrst upp á ritdómi um bókina mína, Opið land. Dóminn ritar Kolbein Óttarson Proppé. Herðubreið er nokkuð klárlega rit frjálslyndra jafnaðarmanna og því þótti mér áhugavert að ritstjórnin hafi ákveðið að sækja alla leið yfir til Vinstri grænna til að velja ritdómara. Kolbeinn byrjar á að hrósa bókinni svona almennt séð en eins og við mátti búast er hann hreint ekki sammála öllum þeim hugmyndum sem þar eru setta fram. Að öðru leyti virðist Kolbeinn þó býsna jákvæður í garð bókarinnar og segir að hún sé skrifuð á "lifindi og skemmtilegan hátt." Ég get ekki verið annað en ánægður með það. 

Annars er rétt að fagna útgáfu Herðubreiðar en mikil vöntun var á svona riti. Blaðið að stútfullt af áhugaverðum greinum og því ætla ég nú að leyfa mér þann munað að sökkva mér ofan í annað efni blaðsins en aðeins því sem snýr að mér sjálfum. Að þessum línum skrifuðum ætla ég að standa upp, rölta fram í eldhús og ná mér í nýmalað kaffi frá Guatemala, örlítið brot af dökku súkkulaði og koma mér svo fyrir í lesstólnum góða sem situr í útskotinu undir suðurglugganum.